Antika Alanlar Satın Alma Hikayesi
Antika Alanlar Satın Alma Hikayesi
Reklamlarımın bir sonucu olarak, ayda bana antika alanlarıni sunan insanlardan yüzlerce çağrı alıyorum. Her yüz telefon görüşmesi için dışarı çıktım ve yaklaşık 20 sete baktım. Bu 20 setten 12-15 tane alırım.
Son birkaç aydır, aramaların, ziyaretlerin ve satın almaların ayrıntılarını yazıyorum.
Bunlara baktığımda, yaptığım hataları paraya veya zamana mal eden görebilirim. Bazıları yapmaktan vazgeçmeye çalışacağım, diğerleri rahatlık seviyemle ilgili ve değişikliklerle sonuçlanmayacak.
ÖYKÜ BİR: BİR YÜRÜ YÜRÜYÜYEN BAZI EN İYİ
Bir gün kocası adına arayan bir kadını aradım. Telefondaki insanları nitelendirmeye çalışıyorum, böylece zaman kaybetmem. Sohbete dayanarak, belki 40-80 $ aralığında karışık olan bazı ürünlerle birlikte büyük miktarda ucuz ürüne sahipti. Bölgeye göre randevular belirledim ve haftanın ilerleyen saatlerinde buluşmak için bir gün ayarladım.
Yaşlı adam 1960’ların sonlarında antika alanlar ile başlamış ve belki 2000 adet vardı. Her şey kullanıldı ve çoğunlukla değiştirildi. antika alanlaryle oynarken çok eğlendi, ancak değeri mahvetti.
Örneğin: eğer hafifçe çalındıysa ve şarpi ile yazılsa bile, 5-10 $ değerinde bir parça kalemi ise, 30 $ ‘a satabileceğim bir loco.
Benim izlenimim karısının reklamımı görüp beni aradığıydı. antika alanlarni satmak istemiyordu, aslında hala her gün onlarla oynuyor.
Neredeyse gördüğüm her şey için teklifler veriyorum, ama bu sefer teklif vermedim.
Adama para için çaresiz olmadığı sürece antika alanlar tutması gerektiğini söyledim. Ayrıca, ona vereceğim paranın yaşamında bir değişiklik yaratmayacağını ve çabucak harcanacağını açıkladım. Trenin tadını çıkarırken antika alanlar tutmalı.
HİKAYE İKİ: HORROR HİKAYESİ
Yıllar önce, tren alırken ellerimi alabileceğim herhangi bir eski oyuncak almayı öğrendim. İnsanlar aradığında, onlara söylediğim son şey, her türden eski erkek oyuncaklarını satın almam, yani başka oyuncakları varsa onlara bakmayı çok isterim.
Bu her zaman iyi çalıştı.
Antika Satın Alma Hikayesi
Ocak ayının başlarında, Salı günü antika alanlar hakkında bir adamla konuştum ve Cuma günü kendi bölgesinde olacağımı söyledim. Yaşlı erkek oyuncakları için her zaman istediğim gibi aramayı kapattım.
Cuma günü adamla buluştuğumda, garajında bir masada tren vardı ve 1950’lerde harika bir Tonka kamyonu vardı. Kamyona eBay’de baktı ve bunun için 150 dolar istedi. Daha azına satın aldım, ancak araştırmasından memnun değildi.
Bu yüzden, arayanlara ilk başta onlarla konuştuğumda her tür eski oyuncağı satın alacağımı söylemek yerine, ziyaret ettiğim gün randevuyu onaylayana kadar bekleyeceğime karar verdim.
İşte korku burada devreye giriyor. ..
Ertesi hafta Çarşamba günü trenle ilgili bir adamla konuştum. Ona Cumartesi sabahı arayacağımı ve öğleden sonra gelmek için bir zaman ayarlayacağımı söyledim.
Cumartesi sabahı randevuyu ayarlamak için aradığımda eski oyuncak alacağımdan bahsettim.
antika alanlar çıkarırken Tonka oyuncaklarını bulmuştu ve bir gün önce İyiniyet’e götürmüştü. Birkaç gün önce oyuncak almaktan bahsetseydim, onları tasarruf dükkanına götürmezdi.
Genel olarak hala randevu aldığım gün aldığım diğer ürünleri belirtmekten daha iyi bir teknik olduğunu düşünüyorum.
Daha da iyisi, satın aldığım her şeyi listeleyen küçük kağıt kâğıtlarım var. Evine girdiğimde fişleri ev sahibine verirdim. Alışkanlıktan kurtuldum.
Şubat ayında bir günde iki kez eskiden vagonlar istenerek teklif edildiler. Bir tane aldım – 1960’lı yılların başlarında yayınlanan bir Radyo Flyer’ı ve 1960’lı yılların paslı Sears markalı vagonunu bıraktım çünkü yeniden satabileceğimden şüphelenmiştim ve bahçede başka biri için yer yoktu.
ÖYKÜ ÜÇ: GÖZLERİNİZ AÇILIYOR
Diğer eşyaları sormaktan bahseden arkadaşlarımdan biri, onları görürsem eski Radyo Afiş kızaklarını almamı istedi. Burada Arizona Çölü’nde asla yaşanmaz, ama ona göz kulak olacağımı söyledim.
İşin garibi, bir hafta sonra 130 dolar için bir tren seti almaya çalışan bir adamın garajında duruyordum, sahibi 150 dolar istedi, Pazarlık sırasında, garajdaki bir rafta eski bir kızağı fark ettim. Trenler ve kızakla 155 dolara bırakarak ayrıldım.Bir BuddyL lokomotifi ile Ted. İkisi de aynı dönemden.
Kızağı isteyen adam yıllar önce en sevdiğim trenlerden birini bulmama yardım etti, ben de ona kızağı verdim. Sağdaki fotoğraftaki oyuncak ayı arkasındaki büyük tren.
DÖRDÜNCÜ DÖRDÜ: BAZI YÜRÜYEN YÜRÜME
Bir teklif verdiğimde, sahibinin yeni bir numara almak için teklifime bir miktar ekleyerek yanıt vereceğini biliyorum. Bu yüzden 35 $, 40 $, 85 $ ve 90 $ için çok fazla teklif yapıyorum ve önlerinde 240 $ gibi yüzlerce öneri var.
Genellikle 240 dolarlık bir teklif verdiğimde, satıcı 300 dolarlık bir taleple karşı karşıya kalır ve 250 $ ya da öylesine uzlaştırırız.
Bu sadece bir oyun. Bazen yaşlanıyor, ama buna katlanmak zorunda kalıyorum.
Bir öğleden sonra trenlere bakmaya gittim. Kapı zilini çaldığımda adam kapıyı cevapladı ve garajda benimle buluşacağını söyledi. Garaj kapısını açtı ve beni garajdan arka bahçeye yönlendirdi. Bir bankta bir sürü kutu vardı ve antika alanlar yerleştirmek için katlanır bir masa kurmuştu.
antika alanlar bir kutudan çıkardım, onlara baktım ve bir sonraki kutuyu açmadan önce tekrar kutuya koydum. Bu, anlaşma yaptığımda ayrılmamı kolaylaştırıyor ve satıcının trenlere yeniden bağlanmasını azaltıyor.
Antika Alanlar Satın Alan Yerler
Yeniden bağlanma büyük bir konudur. Bu adamın en yeni treni 1947’dendi. Çocukları 40 yıl önce küçük olduğundan beri onları dışarı çıkarmamıştı, ama onları bu zamana kadar sakladı.
Trenlere bakarken kulübede eski bir demiryolu fenerine sahip olduğunu söyledi, ancak satmak istemedi. Dövüldü, ancak 100-125 dolarlık hızlı bir satış yaptı. (Çoğu dövülmüş fener 10-15 dolar değerindedir, bu nedenle eski fenerlerin 100 dolar değerinde olduğunu varsaymayın.)
Her neyse, kafama bir tally koştum, her şeye bakarken. Adama trenler için 300 dolar ödeyebileceğimi düşündüğüm için 240 dolar teklif ettim. “Hayır, bin tane istiyorum” dedi.
antika alanlar atmak için yardım isteyip istemediğini sordum. Hayır deyince bana antika alanlar gösterdiği için teşekkür ettim ve kendimi göstereceğimi söyledim.
Verandada yürüdüğümde 800 dolar istedi. Aletlerini çalışma tezgahının üzerine koyma yolunda iltifat ettiğim garajda beni takip etti ve 600 dolar istedi.
Araba yolunda, 1980’lerde Buick’e nasıl sahip olduğumu ve onunla çok mutlu olduğumu söyledim. Buick’i sattığını söyledi – sadece 268.000 mil; 4300 dolar – ya da Buick ve antika alanlar 4800 dolar alabilirim. (Takip ediyorsanız, trenler için 500 dolar.) Kibarca reddettim.
Kaldırıma ulaştığımda bana 400 dolarlık trenler teklif etti. Kafamı salladım ve minibüsümün kapısını açtığımda, trenler ve fener için 300 dolar ödeyeceğimi söyledim. Hayır dedi, ben de minibüsüme bindim.
Minibüse doğru yürüdü ve trenler ve fener için 400 doları alacağını söyledi. Anlaşmayı yaptım.
Bu hikaye, sahibinin bana antika alanlarni satmasını sağlamanın bir örneği. Ya da belki de sadece insanlardan sayılar uydurup oyun oynamaktan bıktım. Her iki durumda da, daha yüksek miktarlarda uğraşmayı reddederek, satıcıyı yaşayabileceğim bir aralığa zorladım.
Bir fiyatla mücadele ederek pazarlık ederdim. Sadece hayır diyerek ve ayrılarak, top kendi mahkemesinde.
HİKAYE BEŞ: MATHABİ ZOR
İşte bir fener içeren trenler hakkında farklı bir noktaya değinen başka bir hikaye. Bu adam son adamdan bir mil kadar uzaktaydı ve ayrıca arka verandasında da trenler vardı. Garajından geçmedik, evinin yanındaki kapıyı kullandık.
Neyse, plastik bir küvette 1938-39 Lionel tren seti ve bir demiryolu fenerine sahipti. Trenler daha kaliteli bir kaliteye sahiplerdi, fakat zayıf bir şekilde. 200 $ için onları geri yüklemek isteyen birine kolay satış.
Fener ve trenler için 140 dolar teklif ettim. Adam bana fenerin değerinin ne olduğunu düşündüğümü sordu. Ona fenerin daha önce hiç duymadığım bir demiryolundan olduğunu söyledim, bu yüzden bir şeylere değebilirdi, ama muhtemelen 60 dolardan fazla değildi ve daha gerçekçi, muhtemelen sadece yaklaşık 40 dolara değdi.
Feneri tutacağını ve bana 80 dolara tren satacağını söyledi. Fener için 140 dolar eksi 60. Anlaşmayı yaptım. (Eve döndüğümde feneri kontrol ettim ve eBay’de 35-50 dolara satıyorlardı, daha yüksek fiyatlı olanlar ondan biraz daha güzeldi, bu yüzden fenerden ayrılmam daha iyi oldu.)
Satıcının burada yaptığı ilginç şeyi gördün mü?
Unutmayın, trenler için almayı umduğum miktarın yüzde bir kısmını ödediğim satıcılarla dürüstüm. Bunu biliyor, ama fenerin tüm değerini teklifimden çıkartıyor.
Bu garip matematik yılda birkaç kez olur. Geçen yıl aslında bir dizi tren aldım ve kadına bir trene 200 dolar teklif ettikten sonra, 1940’ların parkmetrede 150 dolara attığını gördüm.
Parkmetre temiz, ama hiçbir şey değmez. 200 dolarlık bir teklifle 300 dolarlık bir teklifle karşı çıktıktan sonra, bir sayı ile cevap vermek yerine evinde konuşabileceğim bir nesneydi.
Şaşkın? Ben de. Her ne kadar itiraf edeyim, parkmetreye sahip olmayı seviyorum.
HİKAYE ALTI: BAZI KİŞİLER SADECE NUMARALAR YAPMAK
İşte başka bir garip müzakere hikayesi. Bir gün bir sürü trenin olduğu bir adamdan bir telefon aldım. Onunla telefonda konuşurken, onlara bakmak bile zamanımın değeceğinden şüpheliydim. 40 mil uzakta olması gerçeği – bir şekilde – güven eksikliğime yardımcı olmadı.
Bölgedeyken onu arayacağımı söyledim. Önümüzdeki 6 hafta boyunca kendi bölgesinde olup olmadığımı sormak için birkaç kez aradı. Hayır!
Reklamlarımı dolaştırdım böylece mahalleleri hedefliyorum ve o alanda bir reklam yayınladım. Ziyaret etmek için yaklaşık 6 kişi ile sona erdi, bu yüzden onu aradım ve onu görmeye gittim.
Garajda katlanır masalara trenler ayarladı.
Eşyalara bakarken, zararı ararım. Bu adamın sahip olduğu şeylerin çoğu hasar gördü. Çatlak plastik, çizik, üzerine boya sürülmüş ve çok yoğun kullanılmış.
Ona ne istediğini sordum. 1100 dolar dedi.
Hayır dedim ve ondan garajdan çıkarken bir sonraki durağıma nasıl ulaşılacağı konusunda tavsiyede bulundu. Asla insanların araba yollarına park etmem. Ben her zaman sokağa park ederim, çünkü bu bana öğretildi. Ayrıca insanların beni takip etmeleri için güzel bir yürüyüş yapmamı sağlıyor.
Bu adam beni garajından takip etti ve trenler için ne kadar para ödeyeceğimi sordu. Eşyaları kadar kötü dedim, ona 200 $ vermem. Daha sonra bana 180 dolara tren sattı.
Bir gün babasının antika alanlar olan ve onları satmak isteyen bir adamdan telefon aldım. Bir mil kadar uzaktaydı, bu yüzden onunla yarım saat sonra tanıştım.
Babası 1950-1965 yılları arasında temiz kitler ve eşyalar aldı. Her şey 60’ların sonunda kutlandı ve o zamandan beri depodaydı.
Ne yazık ki, bazı eşyaların yetersiz depolanması ya da kalitesiz döküm nedeniyle yıllar içinde düşmüş olması. Kit olan diğer eşyalar değeri düşüren yanlış renklere boyanmıştı.
Bakarken, bazı eşyaları yerel bir tren dükkanına götürdüğünü söyledi. Mağaza ona söylediğim şeyleri anlattığım gibi söyledi.
Her neyse, eşyaları aradım ve ona bir teklif yaptım. 1800 $.
Her şeyi ortaya koyduğundan beri Craigslist’e bazı resimler koyacağını ve ilgisinin olup olmadığını göreceğini söyledi.
En yakın masadan iki eşya aldım ve dedim ki, “bunlardan biri 300 dolar değerinde, diğeri 30 dolar değerinde. En pahalı olan hangisi?”
Bilmiyordu. Ona iyiyle ucuz olan arasındaki farkı söyleyemediğinden, kendi başına bir şey satmaması gerektiğini söyledim.
Bu daha önce oldu. İlk kez, 250 dolarlık bir araba için 200 dolarlık bir kadın ve yaklaşık 50 dolarlık ucuz eşya teklif ettim. Reddetti ve 2 hafta sonra teklifimi alacağını söylemek için aradı.
Oraya gittiğimde, sadece 50 dolarlık trene sahipti. İyi arabayı bir adama 20 dolara satmıştı. Sadece bir arabayı istedi, çünkü zaten başka şeyleri vardı.
Tuhaf bir şekilde bu kadın onun hatasını işaret ettiğimde bana kızdı. Arabayı satması benim suçum olduğunu söyledi çünkü ona bundan bahsetmemiştim ve bana 200 dolarlık trenler almam gerektiğini söyledi.
Antika Alanlar Satın Alma Hakkında
Bu, trenlere bakan bir evde küfür kullandığım ilk ve SADECE zamandı.
Neyse, daha yeni bir hikayeye dönelim. Adamın istifin dışında birkaç parça satmayacağından emin olduktan ve teklif almadan önce beni aramasını söyleyerek ayrıldım.
İki hafta sonra aradı ve ben gidip antika alanlar aldım.
Bu hikayeyle yapmak istediğim nokta, onun iki hafta boyunca Craigslist’te antika alanlar olmasıydı. O zamanlar yaklaşık yarım düzine çağrı yaptı ve onlara bakmak için sadece iki kişi geldi.
Bir adam 2000 dolar teklif etti ama parası yoktu, bu yüzden yarısını alacağını söyledi, sonra onları geri sattığında geri kalanı için geri dönecekti. Uçmadı, bu yüzden borç para almaya çalıştığını söyledi. Para ödünç almadı.
İkinci adam 2500 dolar teklif etti, ancak satıcıya 4 ay içinde para çekebileceği bir çekle ödeme yapmak zorunda kalacağını söyledi! O da uçmadı.
Satıcı daha sonra beni aradı ve hala ilgilenip ilgilenmediğimi sordu. Bana sahip olduğu iki teklifi anlattı ve daha yüksek olana uyup uymayacağımı sordu. Ona parayla geleceğimi ve bunun hakkında konuşacağımızı söyledim.
Birkaç şey daha bulmuştu ve babasını hatırlamaya devam edebilecek ucuz ama güzel görünümlü bir tren seçmesine yardımcı oldum, sonra 2000 $ ödedi.
Bir süre önce eBay’de sabit fiyat tuzağı hakkında yazmıştım, insanların envanterin ne kadar olduğu ancak anlaşma yapacak paraları olmadığı konusunda yazdım . Bu anlaşmayı yapamayan adamlardan biri bu tuzağa uyuyor.
ÖYKÜ SEKİZİ: TÜPLER VE KANALLAR
Bir gün 1970’lerde sahte siyah deri sandıktaki antika alanlar aldım. Gövde, vinil ile sarılmış ve köşelerde bir miktar kalay kaplı yonga levhadır. İçlerinde bir şeyler saklamak istersen temizler, ama değeri yok.
Bu adam ona bagaj için fazladan ödeme yapmamı istedi, bu yüzden minibüsü taşımak için minibüste taşıdığım bir küveti kullandım ve bagajı bıraktım.
Ekim ayında depolama antika alanlarını taşıdım ve yıllar boyunca trene bindiğim bir sürü eski sandık ve bavul buldum. Eski gerçek deri olanlardan iki tanesini, üzerlerinde ziyaret ettikleri yerlerden gelen çıkartmalarla tuttum, çünkü havalı görünüyorlar ve içinde şeyler vardı. Gerisini parça satın aldığım yerel VW yerine vermeye çalıştım, çünkü yaşlı adamlar dönemsel bagajlı araçlarına tavan rafları koymak istiyorlar. Onları istemediler, ben de onları dışarı attım. Sandıklardan bahsetmişken, aldığım antika alanlarn yaklaşık üçte biri karton kutular yerine plastik küvetlerde görünüyor. Bazıları sadece küvetlere atılır veya dökülür, ancak çoğu güzelce sarılır ve korunur.
Bu insanların hepsi aynı tür küvetleri aldıysa, gerçekten organize olurdum. Bunun yerine çok iyi istiflenemeyen farklı şekil ve boyutlara sahibim. Bu daha fazla güçlük, bu yüzden şimdi sadece kullandığım iki tip dışında aldığım herhangi bir küveti dağıtıyorum.
Aslında, birinin bana yeşil küvetler içinde bazı trenler satmasını umuyordum, çünkü onları şovlara giden ağır şeyler için ve her zaman hızlı doldurduğum şeyler için kullanıyorum.
Bu konuda aldığım bazı trenler eski askeri cephane kutularında geliyor. Çökmemiş veya paslı değilse, bunlar birkaç dolara değebilir – genellikle 25 dolardan daha azdır ve Craigslist’te satılması kolaydır. Aldıklarını satmıyorum. Onlara yılda birkaç kez bana tren gönderen bir silah satıcısına veriyorum.
HİKAYE NINE: PARA ZAMAN DEĞERİ
Geçen gün telefonda bir adamla konuştum. Reklamlarımdan birini gördü ve bana antika alanlarni sunmak için aradı. Her loco’nun değerinin düşündüğümün bir kısmını ödeyeceğimi ve her biri için 50 kuruş ödeyeceğimi söyledim.
Arabalarını eBay’de her biri yaklaşık 9 $ artı nakliye için sattığını söyledi. Bu yüzden ona 350 dolarlık kutuda yepyeni bir yüz çeşit otomobil satmayı teklif ettim.
Bir dakika sessiz kaldı, sonra eBay’de yüz araba satması 4 yıl alacağını söyledi.
Her seferinde 50 otomobil listeliyor ve 2 veya 3 satıyor. Ardından, ertesi ay daha fazla ücretsiz liste aldığında 2 veya 3 yeni yazılı açık artırma ile birlikte bir sonraki ay satmayan tüm arabaları serbest bırakıyor.
Her ay bu arabaların elli veya daha fazlasını eBay’de listeleyip satarım. Çoğu zaman bu arabalardan birkaç düzine daha aldığım satın alımlarla alıyorum. Bu yüzden yeni bulunanlar için yer açıyorum. Bazıları ihale savaşı alıyor ve 15 ile 30 dolar arasındaki fiyatlara gidiyor. Çoğu 3-6 $ aralığında satıyor.
Onları satarak 8 saatlik iş için birkaç yüz satış elde ettim ve aynı zamanda çok fazla geri bildirim aldım.
Rakamları çalıştırırsan, her birine 50 sentten fazla ödeyebileceğimi düşünürsün. Yapmamamın nedeni, bana teklif edilen neredeyse sonsuz bir arzımın olması. Ayrıca, herhangi bir kırılmış ya da kullanım belirtileri gösteren herhangi bir araba, bir araba için 20-60 sent için önemsiz yerlerde satılmaktadır. Bu arabalardan yüz veya daha fazlasını aldığımda her birini incelemeye zaman ayırmıyorum.
Bu adamı görmeye bile gitmedim.
ÖYKÜSÜ ON: SADECE SATIŞI ÇOK ALMAYIN
Geçen gün bir şovdaydım. Bir satıcı araçları içeren bir masa kapladı. Dolar için bir yüzük sökücü aldım, böylece bir tane alet kutuma ve bir tane de bankta alabilirim.
Satıcı ayrıca çok sayıda zanaatkar anahtarına sahipti, ancak kâr elde etmek için yeterince düşük fiyatlara sahip değildiler ve İngiliz ölçülerinden değil metriklere ihtiyacım vardı, ben de bıraktım. Arkadaşlarımdan biri bütün anahtarları aldı. Onlara da ihtiyacı yok, ama ucuzlardı. Garajında bir kutuya gelecekler ve muhtemelen onları asla kullanmayacak.
Bu kaçınmaya çalıştığım bir şey. Eşyaları satın alıyorlar çünkü ucuzlar ve cebimde para var.
ÖYKÜSÜ: 200 YAŞINDAKİ YAZILAN TRİSİK
Yerel PBS istasyonu için son bir etkinlikte değer biçiciydim. antika antika alanlar Roadshow’a benzeyecek, ancak Arizona Koleksiyon adı verilecek. Onlar filme ve dizi sonbaharda gösterecek. Bu etkinlik hakkında bir yazı yazabilirim, ancak şu anda yalnızca bir hikaye paylaşmak istiyorum.
Bir kadın ferforje üç tekerlekli bisiklet ile geldi. Ona ne bildiğini sorduğumda, neredeyse 200 yaşında olduğunu söyledi.
Ona baktım ve parçaları üretti, o kadar eski olduğunu düşünmedim. Ona yaşını nasıl bulduğunu sordum.
Büyükannesinin olduğunu ve 100 yaşına kadar yaşadığını söyledi. Tanıştığım annesi 93 yaşındaydı ve neredeyse 200 yaşındaydı.
İki yaşın kümülatif olmadığını açıklamaya çalışırken beş dakika beni hiçbir yere götürmedi.
Büyükannesinin doğum sırasında ölüp ölmediğini sorduğumda nihayet anladım.
Antika alan Yerler
Daha önce de ayda yüzlerce tren çağrısı aldığımı söyledim. Bunun nedeni reklam yayınlamam ve on yıllardır aktif olduğum ve yönlendirmeler aldığım için. Koleksiyonunuz veya Satışınız İçin antika antika alanlarlar ve Koleksiyonlar Satın Alma raporumla, bazı iyi anlaşmalar elde edecek ve benimki gibi kazandığınız hikayeleri yaratacaksınız. Buradaki IWantCollectibles hakkındaki makale ve ücretsiz raporların çoğu, ilk olarak antika antika alanlarlarım ve eBay Bültenimin okuyucularına gönderildi. Tüm makaleler web sitesine girmez ve okuyucular ücretsiz raporlar ve özel teklifler de alır.
Önceki Yazılar:
- Kadıköy Antika ve Koleksiyon Alımı
- Antika ve Koleksiyon Alırken
- Antika Değerleri Öğrenme
- Dükkanda Antika Nasıl Satılır
- Yerel Müzayede Evi ile Antika Nasıl Satılır
Sonraki Yazılar: